Вангелина Котева од Струмица е мајка на Цеце. Таа одлучи да ја сподели својата приказна за тоа како го прифатила нејзиниот живот со дијабетес тип 1. Се надевам дека оваа приказна ќе биде инспирација за многу други родители чии деца имаат дијабетес и ќе им помогнат полесно да ја прифатат состојбата на нивните деца. Нејзината приказна е како што следува…
Се започна на 12.07.2013 година, четири дена пред роденденот на Цеце. Станав како секое утро на работа. Сè беше во ред додека мојот сопруг не се јави и ми рече дека Цеце има дијабетес. Имаше уште 15 минути до крајот на работното време, но сепак морав да излезам порано. Кога пристигнав во болницата, докторот ми кажа за новата состојба на Цеце и веднаш после тоа, заминавме за Скопје. Целата ситуација ми беше неприфатлива затоа што Цеце немаше симптоми на дијабетес.

Кога пристигнавме во Скопје, лекарите во болницата, докторините ни кажаа дека Цеце треба се боцка со инсулин. Тој ден беше многу тежок за нас. Бевме во шок, особено Цеце.
Како се приближуваше времето да се започне да одат на училиште. Цеце стана многу упорна во учењето сама да зема инсулин и да ја провери гликемијата. Особено затоа што знаел дека оди на училишно патување. На десетгодишна возраст, Цес започна да го мери шеќерот во крвта и да зема инсулин самостојно. На тој начин, таа ни докажа дека е одговорна девојка.
Нејзината прва екскурзија
Кога за прв пат отиде на екскурзија, јас бев малку исплашена, но тоа и помогна да се зрее побрзо. Денес, Цеце е убава девојка, одлична и одговорна ученичка која е во втората година на средно училиште. Редовно вежба сè што е најдобро за неа и за дијабетисот. Тој продолжува да рече: „Со добра контрола, со здрава исхрана и што е најважно, со прифаќање на дијабетес, можете да живеете одличен, здрав и среќен живот“.

Нејзината порака
Нејзината порака до сите родители чии деца имаат дијабетес тип 1 е следната: „Прифатете ја состојбата на Вашето дете и помогнете му и тоа да ја прифати. Со редовна контрола на глиемијата и редовно примање на инсулинска терапија, лицата со дијабетес можат да имаат нормален живот и можат лесно да се борат за тоа што сакаат да го постигнат.“